De vader van Kamal Kharmach zag zijn kinderen graag, maar hij was ook heel erg streng voor zijn kinderen. Wanneer Kamal thuiskwam met 90% voor wiskunde, vroeg hij altijd waar die andere 10% gebleven was.
“Dat is ook omdat mijn papa uit Marokko komt. Mijn ouders zijn niks gewoon, die zijn hier niet naar school geweest en kennen het systeem niet. Zij denken: we zijn nu hier, onze zoon moet zijn kans grijpen, alles moet perfect zijn. Geen honderd procent halen was dus: ‘Ah, je kon beter, je hebt niet je volledige potentieel benut’. Dat doet wel iets met je. Ik ben opgegroeid met het chronische idee dat het nooit goed genoeg is. Dat kan ik niet loslaten. Mensen zeggen altijd: ‘Je bent zo bescheiden, voetjes op de grond’. Maar eigenlijk is dat gewoon omdat ik denk: het kan beter”, zegt Kamal in Dag Allemaal.
De programma’s van Kamal doen het op televisie bijzonder goed. ‘Andermans Zaken’ en zijn eindejaarsconference halen hoge kijkcijfers en daar is Kamal wel fier op, maar hij springt geen gat in de lucht.
“Het is allemaal zo relatief, hé. We zijn pas verhuisd, ik moest van mijn vrouw een hoop karton buitenzetten. Het was gevoelstemperatuur min twaalf of zo, ik was heel hard aan het klagen in mezelf. En dan zag ik de vuilniskar voorbijkomen en dacht ik: waarom zijn de mensen onder de indruk van mij? Die mannen zouden veel meer moeten verdienen dan ik.”
