In ‘Tot Altijd’ wordt het personae van David Cantens geconfronteerd met euthanasie door de ziekte van zijn beste vriend. Euthanasie is al meermaals heel dichtbij gekomen in Davids leven en dat heeft hij vaak beseft tijdens het stuk.
“Mijn grootvader, die professioneel worstelaar was, kreeg op zijn 33ste MS. En tijdens een vorige relatie was er in de familie van mijn toenmalige vriendin iemand die voor palliatieve sedatie had gekozen. Ik heb beide gevallen van heel dichtbij meegemaakt en tijdens het spelen komen heel wat beelden in mijn hoofd terug”, zegt hij in Primo.
David is net zoals zijn grootvader een echte showman. Het zit dus wel duidelijk in de genen. Maar David zelf heeft geen kinderen aan wie hij die genen kan doorgeven.
“Maar ik ervaar dat niet als een gemis. Ik heb altijd de prioriteit gegeven aan mijn vak, waardoor er minder plaats was voor een kinderwens. En tussen mijn dertigste en mijn veertigste was ik sowieso zelf nog een te groot kind.”
