Als tiener voelde Veerle Baetens zich onzeker en ongezien, net zoals de hoofdpersoon Eva uit de film.
Deze persoonlijke ervaringen hebben haar geholpen om een authentieke en aangrijpende film te maken. De roman van Lize Spit, die de basis vormde voor het script, greep Veerle direct aan. Vijf jaar lang worstelde ze met het scenario, vaak tegen een muur oplopend en afhankelijk van de steun van haar man Geert. De film behandelt zware thema’s en het werken met jonge acteurs was een uitdaging. Veerle gebruikte haar ervaring als actrice om een veilige omgeving te creëren; dat schrijft Dag Allemaal. Ze bracht tijd door met de jonge cast, waaronder Rosa Marchant, om een vertrouwensband op te bouwen, essentieel voor het opnemen van emotionele scènes.
Tijdens de moeilijkste scènes zorgde Veerle voor psychologische ondersteuning om de acteurs te beschermen. Dit benadrukt haar toewijding niet alleen als regisseur, maar ook als mentor en verzorger voor haar jonge cast.
