Niet iedereen had het even gemakkelijk tijdens ‘De Expeditie: Groenland’. Bij Pommelien Thijs viel het fysiek allemaal wel mee. Maar er waren wel andere dingen waar ze het moeilijk mee had.
“Dat continue aanstaan vond ik heel moeilijk. Zeker de eerste week raakte dat maar niet uit mijn hoofd. Misschien zat de hoeveelheid suiker die we dagelijks innamen om ons energiepeil hoog te houden er ook voor wat tussen? Ik zat met een rusteloosheid in heel mijn lijf, een vat vol adrenaline”, vertelt ze aan Het Nieuwsblad.
Adrenaline is goed, maar dan kan je niet de hele tijd op teren. Soms bereik je ook daarmee eventjes je limiet.
“Pas op, ik kan wel lang verder op adrenaline. Of dat goed is voor mijn lijf, is iets anders. Het is geen natuurlijke staat van zijn. Dat heb ik op Groenland goed beseft. Zeker omdat het me wel wat tijd heeft gekost voor ik echt naar mijn lijf kon luisteren en voelen wat ik nodig had.”
