Rocco Granata mag dan 84 zijn, de muzikale microbe in hem is nog springlevend. Optreden doet hij niet meer, maar muziek maken zeker nog. Voor Italië, dat er niet bij is op het WK, schreef hij nog een lied. Ook het verdriet over het overlijden van zijn vrouw, nu twee jaar geleden, geeft hij een plaats in een nieuw nummer, lezen we in Dag Allemaal.
“De pijn zal nooit voorbijgaan”, mijmert Rocco Granata. “Muziek, golf, familie en vrienden, da’s alles wat mij nog rest.”
In 1990 zorgde Rocco Granata nog mee voor Belgische WK-euforie door het liedje ’Mundiale, pintje halen. Goaltje maken, nootje kraken, met de buren voor de buis.’ Nu bezingt hij de Azzurri, het Italiaanse nationale elftal.
Dat zij er niet bij zijn op het WK, vindt Rocco Granata volkomen onterecht. “Een WK zonder Italianen? Je kan je toch ook geen wereldbeker zonder Brazilië of Argentinië voorstellen?”
“Ach, het enige voordeel is dat ik nu met onverdeelde aandacht voor de Rode Duivels kan supporteren”, lacht hij.
