De verfilming van Lize Spits bestseller was een droom die uitkwam voor Veerle, maar het was geen gemakkelijke reis. Ze besteedde vijf jaar aan het perfectioneren van het script; vaak worstelend met twijfels en tegenslagen. De steun van haar echtgenoot Geert was cruciaal in deze periode, wat aantoont hoe intens het creatieve proces was.
Het thema van het verhaal, de eenzaamheid en kwetsbaarheid van de jonge Eva, raakte Veerle diep; dat schrijft Dag Allemaal. Deze elementen weerspiegelen haar eigen jeugdervaringen van onzekerheid en het gevoel niet gezien te worden. Het regisseren van jonge acteurs in dergelijke intensieve rollen was een delicate taak. Veerle’s aanpak was om een omgeving van vertrouwen en veiligheid te creëren, essentieel voor de authentieke weergave van de emotionele scènes. Haar empathie en begrip voor de acteurs, versterkt door haar eigen ervaringen, hielpen om een film te maken die zowel rauw als ontroerend is.
Dit artikel toont Veerle niet alleen als een getalenteerde regisseur, maar ook als iemand die diep betrokken is bij het welzijn van haar cast, vooral de jongere leden.
