Celien heeft altijd in de warme schaduw van haar ouders geleefd. Voor haar is familie meer dan bloedbanden.
Frank, de echtgenoot van haar moeder, kwam in haar leven toen ze slechts één jaar oud was. Deze vroege ontmoeting heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. “Voor mij,” zegt Celien met zichtbare emotie, “is hij echt mijn papa, ondanks dat we niet door bloed zijn verbonden.”
Ze zegt in Primo: “Hij heeft altijd de rol van vader met liefde en toewijding op zich genomen en heeft mij gevormd tot de vrouw die ik vandaag ben.”
