In de nineties was Steven Van Herreweghe schijnbaar de belichaming van een brave tiener; dat schrijft Story.
Maar achter die façade school een vindingrijke geest, klaar om zijn late avonturen te verbergen. “Als ik om één uur ’s nachts thuis moest zijn en te laat was, trok ik stilletjes beneden mijn kleren uit en wandelde in mijn onderbroek omgekeerd de trap op, met het licht aan.” Zijn doel? Zijn moeder overtuigen dat hij simpelweg een nachtelijk toiletbezoekje bracht.
Terwijl sommige tieners stiekem het raam als uitweg kozen, speelde Steven Van Herreweghe met creativiteit en durf om zijn avondklok-uitdagingen te overwinnen!
