Toen Kat Kerkhofs zwanger was van haar eerste kindje, was er wel wat teleurstelling omdat het een jongen bleek te zijn en ze heel erg had gehoopt op een meisje. Maar daar is ze ondertussen al helemaal op teruggekomen.
“De teleurstelling vertrok vooral van het feit dat ik met mijn eigen papa een heel innige band had. Omdat je een spiegel bent van je eigen opvoeding, wilde ik voor mijn kind datgene wat ik zelf gekend had. En dus hoopte ik dat Dries zo’n unieke band zou hebben met een dochter. Maar intussen ben ik zo blij dat ik een boysmom ben”, lacht ze in Het Laatste Nieuws.
Vlak voor de bevalling had Kat niet meteen een romantisch beeld van bevallen. Het was iets wat ze het liefst zo snel mogelijk achter de rug wilde hebben.
“Ik wilde eigenlijk geen keizersnede. Maar toen het na meer dan 24 uur intense arbeid niet meer evolueerde, en er nog altijd onvoldoende opening was, voelde ik de sfeer veranderen. Een strenge dokteres zei: ‘Nu is het genoeg geweest, het loopt niet goed, we vinden zijn hartslag niet meer.’ Het werd een keizersnede, dan toch. Ik ben keihard beginnen wenen, maar een kwartier later al was Ciro er.”
