Als je al een miskraam hebt moeten verwerken, ben je nog meer bang wanneer je opnieuw probeert om zwanger te geraken. Voor Frances was het even zoeken om met haar emoties en angsten om te kunnen toen ze het opnieuw probeerden.
“Als je eerste zwangerschap fout loopt, verlies je twee keer: je verliest het vruchtje, maar ook je onschuld. Die niet-bevuilde blijdschap ben je voorgoed kwijt. Bij de tweede zwangerschap was ik inderdaad ongerust. Angstig. Ik liet me begeleiden in een vroedvrouwenpraktijk”, zegt ze in Het Laatste Nieuws.
Door wat extra begeleiding voelde Frances zich sterker en geloofde ze meer en meer in een zwangerschap met een goede afloop.
“Opeens geloofde ik het: ik ben hiervoor gemaakt, dit is het pad dat voor mij is uitgestippeld. Ik ging bevallen op de meest natuurlijke manier, zonder pijnbestrijding, met gedimd licht in een rustige omgeving – misschien zelfs thuis. Ik zou mijn baby zelf opvangen, hij zou onmiddellijk op mij gelegd worden en we zouden de navelstreng laten uitkloppen in plaats van in één keer door te knippen. Zo ging het zijn. Ik ben nog altijd blij dat ik me heb laten begeleiden.”
