Als er één vrouw niet onder stoelen of banken steekt dat het moederschap niet altijd rozengeur en maneschijn is, dan is het wel Dina Tersago.
Soms wil ze niks liever dan even te ontsnappen aan de drukte van haar kinderen, maar ze moet ook toegeven dat ze zich regelmatig schuldig voelt tegenover haar kinderen.
“Ik weet hoe fijn het was dat mijn mama er zo vaak was. Als het lang hectisch is, beginnen mijn zonen mij enorm te missen en duikt dat schuldgevoel weer op”, citeert Dag Allemaal Dina in Story.
Uiteindelijk heeft Dina haar visie over het moederschap moeten bijschaven. Het is gewoon niet evident om altijd mama te zijn.
“Ik zie mijn kinderen heel graag, maar als ik moe ben, word ik al eens wat sneller kwaad. Achteraf heb ik daar spijt van.”
