Dat Sabine Hagedoren weet wat werken is, bewees ze door als student in een WZC een vakantiejob te gaan doen en later door haar job als weervrouw te combineren met haar job als leerkracht.
“Ik ben iemand die graag bezig is. Aan activiteit en beweging ontbrak het me hier niet. Je wist vooraf ook niet wat de dag zou brengen. Mijn shiften waren hier goed gevuld en we werkten zo’n dagdeel altijd met z’n tweeën af. Toen mochten de jobstudenten meer doen dan wat tegenwoordig toegestaan is”, blikt ze terug in Story op haar tijd in het WZC.
De regels zijn ondertussen veel strenger geworden en een jobstudent zou nooit mogen meedraaien met de rest van het personeel, zoals bij Sabine wel het geval was.
“Ik hielp de senioren uit bed, kleedde hen aan, waste hen en gaf hen eten, maar ik ging ook met hen wandelen en hielp hen bij de oefeningen. Heel af en toe smeerde ik boterhammen in de keuken. Ik had heel goede contacten met de bewoners, en die ervaring van toen draag ik nu nog steeds mee.”
