In 1980 mochten onze Rode Duivels nog de finale van het EK spelen tegen West-Duitsland. Iets wat dit jaar voor onze Rode Duivels allesbehalve is gelukt. Die finale herinnert Pfaff zich nog alsof het gisteren was.
“Bernd Schuster waagt bij een 1-1-tussenstand van dichtbij zijn kans en ik pareer de bal in hoekschop. Toen was het meteen alarmfase rood in ons strafschopgebied, want de corners van Karl-Heinz Rummenigge waren steevast aartsgevaarlijk. Hij trapt een perfecte inswinger tussen de eerste paal en het penaltypunt – je kent het, hé – en de boomlange Hrubesch kopt keihard binnen. We zijn allemaal op snelheid gepakt toen. Een halve minuut later was de match gedaan”, klinkt het bij Pfaff in Primo.
Hoe de sfeer nu in de kleedkamers was bij de Rode Duivels, dat weten we natuurlijk niet. Maar na die wedstrijd was de sfeer bij de Rode Duivels ten tijde van Pfaff ook niet fantastisch.
“Iedereen zat maar een beetje voor zich uit te staren. Je hoort die Duitsers in de andere kleedkamer jubelen en doen, terwijl jij… Maar ja, dat hoort bij de hardheid en tezelfdertijd de schoonheid van de sport. Ik ben ook geregeld uit de bol gegaan op een moment dat andere spelers ontgoocheld en uitgeteld op de grasmat lagen. Het leven gaat verder, hé. Al moet ik wel bekennen dat het nu nog altijd pijn doet om erover te praten.”
